lunes, 28 de marzo de 2011

Cuentos

O Tratante de Trabadelo.

En el libro bilingüe Contos e lendas do Bierzo / Cuentos y leyendas del Bierzo cuyo autor es Aquilino Poncelas Abella y que fue publicado por el Instituto de Estudios Bercianos en 2004, aparece un cuento relativo a Trabadelo.

Se llama "O tratante de Trabadelo", apereciendo como el número 36 de la serie y del que se nos dice en la página 336 que fue contado por Manuel Monteserín, vecino de Balboa.

El cuento, en su versión original en gallego, dice así:


Dende que o home é home, poucos foron os mortais que atopándose en peligro non se encomendaron ó seu dios protector. Entre os campesiños resulta, por antonomasia, San Antonio o santo máis invocado polos crentes; es gastan máis das veces con el tal familiaridade, que parecera que tan falando co amigo de toda a vida.

Nun pobo do Bierzo, Trabadelo pra máis señas, vivía un labrador que alternaba o seu traballo co oficio de tratante de gado. Os viaxes máis a feito botábaos a terras galegas, de menudo por monte aberto, e sempre provido do seu sombreiro e caiada, e acompañado polo seu inseparable cabalo.
Eilí dunha vez que regresaba cunha parexa de bois, avantou a noite sen darse conta mentres atravesaba unha serra. E cuando esto sucedía, a compañía de lobos de gana era frecuente, motivo polo que o noso home se dirixiu a San Antonio nos seguintes termos:
- San Antonio, has ter que acompañarme deica Trabadelo. É noite e o paso resulta peligroso.
Seguiu o camiño sen contratempos, e ó chegar ó Alto de Pradela, dende o que se avista xa Trabadelo, pareceulle ó tratante que o risco desaparecera e que o arimo do santo non lle facía xa falta, polo que lle dixo:
- Boeno, San Antonio, xa podes da-la volta, que como quen dice tou na casa.
Nesto, espantábase o animal e o bon do home deu cos seus osos na terra.
- Perdoa, home, perdoa. - confesou temeroso ó Santo -, ven comigo logo hastra a porta de casa...


También en Trabadelo se cuenta esta historia, la cual se da por verídica y que le pasó a un vecino del pueblo muerto hace ya más de cuarenta años.

La historia local dice que el hombre no era tratante, sino que venía de trabajar en la madera del bosque de Barantés, situado cerca del pueblo vecino de Canteixeira. Al bajar del Alto de Pradela y decirle a San Antonio que podía dejar de protegerle, recibe sin saber ni cómo ni de quién una bofetada que le hace caer del caballo al suelo. Es entonces cuando conmina al Santo a acompañarlo hasta la puerta de su casa.

1 comentario:

Anónimo dijo...

Moi interesante e pouco divulgado o libro de Aquilino Poncelas, polo menos quedará algo escrito de o noso galego, prás xeneraciois vindeiras...
O tratante ese ben podería ser o meu abuelo, que igual que moitas persoas máis no pueblo,dedicáronse a este traballo...É increíble atoparse ás veces con xente maior en Cervantes, Cebreiro, Navia de Suarna ou inclusive A Fonsagrada, que o recorda...

Saudiños. Miguel.